Historia wódki :: Kieliszki do wódki

Historia

Pierwszej historycznie poświadczonej destylacji alkoholu dokonał Zosimos z Panapolis ok. roku 400 n.e. Umiejętność ta rozpowszechniła się w świecie arabskim, wódki używano jednak głównie do celów medycznych. W XII wieku wódka dotarła do Europy wraz z powracającymi z wypraw krzyżowych; tak narodziła się włoska grappa. Wódkę pędzoną ze zboża wynaleziono prawdopodobnie w Niemczech w XIV wieku (łac. aqua vitae, woda życia) - po polsku „okowita”. Po raz pierwszy w piśmiennictwie polskim słowa „wódka” użyto w roku 1405 w sandomierskich. W Polsce jednym z pierwszych producentów wódki na skalę przemysłową oraz inicjatorem masowego eksportu polskiej wódki był lwowski przemysłowiec Józef Baczewski.
Współcześnie najbardziej popularnym stosunkiem ilości użytego alkoholu do wody jest 2 do 3 (40%). Proporcje te opracował Dmitrij Mendelejew, podając je w pracy doktorskiej O łączeniu spirytusu z wodą. Proces oczyszczania wódki stworzył Piotr Aleksandrowicz Smirnow (twórca wódki Smirnoff).
Do 2007 roku definicja wódki była w zasadzie prosta i klarowna: był to alkohol o mocy 38-50%, wydestylowany ze zboża lub ziemniaków. W 2007 roku w życie weszła dyrektywa Unii Europejskiej, która umożliwiła nazwanie wódką innych alkoholi wyprodukowanych z owoców czy warzyw, nawet tych egzotycznych.

Źródło: Wikipedia.pl
dokumentach sądowych